Kryzys wodny – konsekwencje

Strata jako zmniejszenie korzyści o określone wartości może przybierać różne formy – mierzalne (ekonomiczne, materialne), bądź niemierzalne.
Strata niemierzalna może objawiać się poprzez ubytki w wartościach kulturalnych niemożliwych do odtworzenia, czy duchowych dotyczących bezpośrednio aspektów psychosomatycznych poszczególnych jednostek, ale również w szerszym kontekście społecznym – grup dotkniętych daną formą (lub kumulacją kilku form) kryzysu wodnego.
Zniszczenia materialne mogą być poddawane ocenie i szacunkom stąd też poprzez ich mierzalność prezentuje się rozmiary danego zjawiska, bądź sytuacji kryzysowej.
Kryzys wodny w każdej swojej odsłonie – powodzi, deficycie lub skażeniu wody pitnej daje nieco odmienne następstwa ekonomiczno-materialne, lecz bez wątpienia to właśnie one są przyczyną potrzeby zapobiegania występowania trudnym sytuacjom z zakresu gospodarowania wodami.
Rodzaje konsekwencji:
- uszkodzenia sprzętu, obiektów hydrotechnicznych i rozwiązań melioracyjnych
- uszkodzenia infrastruktury drogowej (drogi, mosty)
- uszkodzenia systemu kanalizacyjnego (w tym oczyszczalni)
- uszkodzenia systemu wodociągowego
- dewastacja budynków (lokalów mieszkalnych, komercyjnych, miejsc użyteczności publicznej, czy wartości kulturowej i historycznej)
- dewastacja środowiska naturalnego
- zanieczyszczenie źródeł wody
- zatrzymanie lub likwidacja prowadzonych działaności (produkcji/sprzedaży)
- ograniczenie dostępu do podstawowych elementów egzystencji społeczeństwa (w tym również żywności)
- konieczność zaspokojenia podstawowych potrzeb mieszkańców (wzmożona pomoc, import towarów/usług)
- pogorszenie jakości życia i zdrowia obywateli (skażenia wody, brak dostępu do jej zasobów)
- ryzyko zmiany stosunków społecznych
- poczucie zagrożenia wśród społeczności
- upolitycznienie gospodarowania wodami
- ryzyko pojawienia się problemu uchodźctwa klimatycznego
Ilość oraz poziom skomplikowania trudności wynikających z następstw kryzysu wodnego wpływa na konieczność uznania ryzyka wodnego jako priorytet w podejmowanych działaniach strategicznych i wdrożeniowych.
Źródła:
- Gopalakrishnan Ch. Designing Water Disaster Management Policies: Theory and Empirics, Routledge, 2017
- Brears R. C. Urban Water Security (Challenges in Water Management Series), Wiley, 2016
- A. Januchta-Szostak, Miasta przyjazne wodzie? [w:] Open eyes book nr 3, Fundacja Gospodarki i Administracji Publicznej, Kraków, 2018