Zjawisko zagrożenia
Rozważając zagadnienia związane z miejską odpornością konieczne jest rozłożenie na czynniki pierwsze niektórych kluczowych terminów, do których to z pewnością należy pojęcie zagrożenia.
Specjaliści z różnych dziedzin w różnoraki sposób interpretują oraz prezentują definicję tego zjawiska. Przyglądając się ich analizom można jednak wskazać pewne cechy charakterystyczne, które kreują jego wystąpienie.
Zagrożenie kojarzone jest jako:
+ sytuacja o zwiększonej możliwości zaistnienia stanu niebezpiecznego
+ okoliczność, w której występuje zintensyfikowane prawdopodobieństwo utraty wartości (życie, zdrowie, wolność, dobra materialne)
+ dezorganizacja
+ stan niepewności wobec przyszłości
+ wpływa na stan psychiczny i objawia się poprzez lęk, strach
+ zmienność sytuacji
+ niekorzystna ocena zjawiska
+ subiektywność stanowiska wobec stanu faktycznego
+ możliwość pojawiania się sytuacji kryzysowej
Należy zauważyć, iż dla każdego podmiotu zagrożenie będzie widziane nieco inaczej, gdyż każda jednostka będzie w inny sposób oceniać własny system bezpieczeństwa.
Rodzaje zagrożeń
Każdy podmiot, bez względu na to w jakim systemie funkcjonuje doświadcza różnego rodzaju zagrożeń. Negatywne bądź pozytywne wydarzenia mogą generować zagrożenia. Samo zjawisko klasyfikuje się względem danych kryteriów. W literaturze problemu eksperci wskazują na wiele typologii.
Łącząc i uśredniając podglądy naukowców przyjmując jednocześnie optykę bezpieczeństwa można wyróżnić następujące zagrożenia:
+ naturalne (np. powodzie, susze, silne wiatry, lawiny, oblodzenia, anomalie pogodowe oraz plagi zwierzęce)
+ cywilizacyjne (katastrofy budowlane i transportowe, skażenia przemysłowe, choroby cywilizacyjne, epidemie)
+ terrorystyczne (ataki terrorystyczne z powietrza, na morzu, na lądzie i/lub o charakterze biologicznym, chemicznym, radiologicznym, czy informatycznym)
+ społeczne (powstania i konflikty zbrojne, ruchy migracyjne, przestępczość zorganizowana, zgromadzenia, proliferacja broni masowego rażenia)
Ponadto oczywiście mają one zniesienie do zakresu przestrzennego (lokalne, regionalne, globalne), miejsca występowania (wewnętrzne, zewnętrzne), stanu faktycznego (aktualne, potencjalne), czasu i częstotliwości trwania (jednorazowe, sporadyczne, cykliczne, permanentne oraz incydentalne, krótkotrwałe, średnioterminowe, długoterminowe czy stałe), bądź charakteru samego zjawiska (militarny, niemilitarny).
Źródła:
red. O. Wasiuta, S. Wasiuta – „Encyklopedia Bezpieczeństwa” Tomy 1-4
red. O. Wasiuta, R.Klepka – „Vademecum Bezpieczeństwa Informacyjnego”
red. O. Wasiuta, R. Klepka, R. Kopeć – „Vademecum Bezpieczeństwa„
Ł. Czekaj, A. Czop, M. Pietrzyk – „Międzynarodowe, regionalne i lokalne aspekty bezpieczeństwa„
J. Falecki – „Zarządzanie kryzysowe w teorii i praktyce” – Część 1, 2 i 3
Słownik terminów z zakresu bezpieczeństwa narodowego, AON, Warszawa 2010
Leksykon wiedzy wojskowej, Warszawa 1979
red. J. Falecki, P. Łubiński – „Bezpieczeństwo współczesnego państwa” – Część 1 i 2
Komisja Wspólnot Europejskich, Biała Księga „Adaptacja do zmian klimatu: europejskie ramy działania”, Bruksela 2009 – http://44mpa.pl/biala-ksiega/